Sadece akşam değilmiş hüznü besleyen,gündüz ışığında da kara olabilirmiş insan.
Hani şarkılar vardır ya tüylerini dikenleştirir,üşürsün birden yaz ortasında.
Milyarlarca nüfusu olan dünyada tek kalmakmış hüzün,derlerdi de hep bilmezdim,inanmazdım.
Bİr sigaraymış tutunacak dal,onlarca geminin içinde ben cılız bir sal.
Çabuk inanırdım eskiden,kimseye itimadım kalmadı artık.
İnandığı şeyler için can veren kaç kişi kaldı?
Hangimiz diğerinin hüznüne dertlenebiliyoruz?
Urgana değil pamuk ipliğine bağlıyız,haberimiz yok.
Kırılırken küçücük şeylere bakıyoruz da kırarken dikkat etmiyoruz.
Niye bu kadar bencilsin ey insan,neden bu kadar hainsin!
Hesap gününü ne diye beklersin?
Aç kalbini dök içini ortaya,temizle pisliği,bencilliği
Sonra özenle toparla,onar,yıka yu,sonra da teslim et bir içi temize
Teslim et ki gözü gibi baksın,sarsın saklasın
Sözüm o ki teslim et kendini bana
Şimdi tam zamanıdır özünü teslim et Hakk'a
