Dertlerimi çamaşırlarla birlikte
balkondaki ipe astım
düşündüm, mutsuz olmak kolaydı
oldukça da meşru
bazen yastıklara sarılıp ağlamak
geliyor içimden
sonra hayal kurmaya başlıyorum
öyle yeşilçam hüznü değil
tamamiyle varoş, oldukça durağan
güneş kuruttu dertlerimi
ara sıra bakıp hüzünlendim
ama biliyordum çok mutlu olamasak da
hayat bir yanıyla güzeldi.
Didem olsaydı anlardı beni,
zaten anlatarak gitmişti
anlatarak ölmüştü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder