sanırım bir rap şarkısında geçiyordu ' klozetin üstünde hayat muhasebesi ' çok karamsar ve yeraltıcı, çaresiz bir ruh hali olabilir bu ama hayat bazen sıçtıklarımıza eşit olabilir. insan hiçbir derdi yokken derdi varmış gibi davranabilir. şahsen 'derdi yoklar' kitlesinin bir parçası olmak isterdim. bir apaçi gibi hür olabilmeli insan.
resmi ideolojiydi, dindi, devletti, ailenin kutsallığıydı, bakirelik/bakirlik, okul telaşı, gelecek kaygısı, uygun sevgili/eş, düzgün çocuk yetiştirme, vatan sevgisiydi derken bir solukta geçiyor hayatımız farkında mısınız? daha önceki yazdıklarımda geçen siktir içerikli yazıları, ağır küfürleri ve nihilist yaklaşımlı yok saymaları kenara bırakırsak hayat bazen bize girenlerin tümü olarak da tarif edilebilir.
bayrampaşa'dan geçtin mi bilmiyorum ama ben oradaki çığlıkları hala duyabiliyorum. hatta belki de bir çığlık ben ekliyorum. sırrı süreyya önder muhteviyatlı ve charles manson nefretinde bir babam olsun çok isterdim.
yatmadan önceki hayat muhasebelerimi bu yolla yapıyorum hem oldukça da paylaşımcı oluyor. uykunun da bir nevi bokunun üstüne oturma durumu olduğunu da kabul edersek başlıkla sonuç uyumlu olacaktır.
iyi geceler, opt.,bye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder